Verrast door de Heer!

En het past ook eigenlijk wel heel erg bij mijn visie op mijn ambt: met mensen oplopen in de naam van Jezus en daarin door de Heer zelf ook weer verrast worden. Als predikant heb je dan het grote voorrecht om dichtop het vuur te zitten en heel veel te ontvangen.

Hierbij deel ik het verhaal van Reza uit Iran. Hij groeit als kind op in de oorlog en dichtbij de Islam. Als hij ouder wordt groeit zijn weerstand tegen de Islam echter, daardoor moet hij als student van 17 vluchten en komt hij midden jaren ’90 in Nederland terecht. Een zware en eenzame tijd breekt aan,ondanks de vriendschappen en verbondenheid met andere Iraniërs in Nederland. Het duurt 6 jaar voor Reza een verblijfsvergunning krijgt. Dat drijft hem tot wanhoop, tot een hongerstaking, tot zelfmoordgedachten en zelfs tot eenvoorzichtige zelfmoordpoging.  Na het krijgen van de verblijfsvergunning is er een goede periode, waarin hij een baan krijgt, zijn rijbewijs haalt, een huis koopt en een relatie krijgt.  Het gaat nu goed met hem, de ellende is voorbij en met God of religie is hij niet bezig. Maar God wel met hem. Want het is juist in deze fase van zijn leven dat hij een droom krijgt.

De droom

Reza ziet in die droom zichzelf als een onrustige man die de weg kwijt is en die zoekend rondloopt. Het is pikdonker. Hij heeft twee kandelaren vast. En hij is op zoek naar iets, maar hij weet niet wat. Totdat hij een licht van boven ziet. Als een soort hemelse schijnwerper verlicht het een kerk, en de omgeving van die kerk. Een man komt uit de kerk naar Reza toe.Het is een pastoor, of een dominee. Iemand van de kerk – dat is zeker. En opeens zoekt Reza niet meer, maar weet hij waar hij moet zijn. De kandelaars geeft hij aan de man. En dan gaat het licht aan. Alsof het dag wordt. Het duister om hem heen is weg en Reza vindt nu zijn weg. Hij weet waar hij heen moet. Een wonderlijke droom.

Na de voorspoed komt de tegenslag. Hij verliest zijn werk,zijn relatie, zijn huis en zijn zicht op de zin van het leven. Reza kiest voor een destructieve levensstijl met veel werken en feesten met drank en drugs en belandt in een uitzichtloze situatie. En dan denkt hij terug aan die droom. Die droom over de duisternis. De droom over de kandelaars en die kerk en het licht…zou God daarmee iets tegen hem gezegd hebben?

Googlen op Jezus

Reza googelt op Jezus en via de website van een predikant komt hij in contact met mij.  De eerste keer dat ik Reza ontmoet spreken we over zijn leven, over Islam en christendom,over God en Allah en over hemel en hel. Reza is er van overtuigd dat hij naar de hel zal gaan. Ik lees die avond met hem een woord van Jezus uit Marcus 2,17: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’ Ook bid ik met Reza en nodig ik hem uit om samen met mij naar de kerk te gaan.  En ondanks dat Reza eigenlijk niet mee wil, gaat hij toch. Ik geef hem die zondag een Bijbel. Hij stort zich erop. Hoe meer hij erin leest, hoe mooier hij het vindt. Ook in de kerk merkt hij bijverschillende mensen warmte en liefde voor hem op. En dat is hij niet gewend.

Maar het is niet alleen de Bijbel en de kerk die hem verder helpt. Nee, Reza droomt vanaf die tijd allerlei dromen. Dromen die voor zijn gevoel alles te maken hebben met zijn zoektocht naar God.

Getuigen van God

Reza ziet het als een opdracht om te getuigen. Hij belandt in een proces waarin hij voortdurend merkt dat God met hem bezig is. Hij laat zich dopen en probeert zijn leven weer op te pakken. Hij denkt zelfs na overeen theologie-opleiding. Midden in die gedachten droomt hij weer een droom. Hij ziet zichzelf als een kankerpatiënt.

Een half jaar na die droom komen inderdaad de eerste klachten. Hij blijkt tumoren te hebben in zijn hersenen, nieren en lever. Kans op overleven is er niet. En Reza vindt dat niet erg. Nee, hij ervaart het als verhoring van gebed.

‍